این پست هیچ ربطی به مدیریت وزن، رژیم غذایی مدیترانه ای یا تناسب اندام ندارد. اگر به همین دلیل است که از آنجا دور شدید، با خوشحالی حرکت کنید. تو به احساسات من صدمه نمی زنی یا بهتر است، موضوعات را در ستون سمت راست بررسی کنید.
برنارد ام. اسمیت در Unz.com کتابی را بررسی کرده است، گذشته یک کشور آینده است: انقلاب جمعیتی محافظه کار آتی، توسط ادوارد داتون و JOA Rayner-Hilles. اگر هوش بالاتر از حد متوسط دارید و از انحطاط فرهنگی غرب در 60 سال گذشته ناامید هستید، ممکن است از این بررسی (و کتاب) لذت ببرید و ممکن است شما را شاد کند. به نظر می رسد موضوع اصلی کتاب این است که:
…..مردم مذهبی و سنتی محافظه کار، افراد بی دین و لیبرال را به وجود آوردند. به همین ترتیب، افراد بسیار احمق و تکانشی نیز افراد بی دین و لیبرال را به وجود آوردند. در نهایت باید یک حسابرسی سیاسی و اجتماعی برای این واقعیت ها وجود داشته باشد. این کتابی است که هر چه می‌تواند انجام می‌دهد تا تمام آنچه را که می‌تواند از آن واقعیت بیازماید، در حالی که جزئیات چرایی حرکت جوامع و تمدن‌ها را پر می‌کند.
مستقیماً از کتاب:
یک “فرار بزرگ” وجود خواهد داشت که در آن افراد باهوش و محافظه کار از هرج و مرج آخرالزمانی فرار می کنند تا پناهگاه های تمدنی را ایجاد کنند که در آن طوفان عصر تاریکی را پشت سر بگذارند. آنهایی که تبعید شده اند محافظه کار، طبقه متوسط و سفیدپوست (تعریف بسیار گسترده) خواهند بود که در برابر مناطق «پسا لیبرال» اقلیت های قومی مختلط، با برخی ترکیبات سفیدپوست قرار دارند. امروز، ووک به القای گناه در جمعیت سفیدپوست یا «ممتاز» طبقه متوسط ادامه خواهد داد، اما فردا طبقه پایین، اکثریت ترسناک جمعیت غربی خواهد بود، و از نظر وسعت، و شخصیت توهین آمیز، برای ادامه حیات بیشتر نخواهد بود. ابراز همدردی. سفیدپوستان با ضریب هوشی پایین تر، که تمایلی به حرکت ندارند یا نمی توانند به دلیل ارتباط بین ضریب هوشی پایین و محافظه کاری و بین ضریب هوشی بالا و مهاجرت، به سادگی در اکثریت جمعیت غیر سفیدپوست ادغام شوند. در حال انقراض مانند نئاندرتال ها.
بازگشت به آقای برنارد:
عجیب است که دینداری را یک ویژگی مثبت تکاملی بدانیم، اما بحث همین است. در واقع، با تأمل، کاملاً منطقی است. غرب به این دلیل بزرگ شد که همه اینها بود – متشکل از افراد متدین، نیکوکار و باهوشی بود که از آگاهی قبیله ای برخوردار بودند. بدون اینکه در اصطلاح داروینی به آن فکر کنیم، آنها افرادی بودند که به گذشته (اجدادشان) احترام می گذاشتند و برای آینده (فرزندانشان) تدارک می دیدند – و تنها افرادی که به آنها فکر نمی کردند خودشان بودند. امروز همه چیز وارونه شده است: عصر ما گذشته را مسخره می کند، هیچ تدارکاتی برای آینده در نظر نمی گیرد (زیرا آنها فرزندی ندارند) و فقط به خود فکر می کنند (به عنوان افرادی که خودشان هستند). در چند کلمه، ما حاضرین بی احترامی هستیم.
شاید شما در مورد تئوری “جهش یافته های کینه توز” در مورد زوال جامعه شنیده باشید. پروفسور داتون به این نتیجه رسید.
این فقط برای مرجع احتمالی آینده من اینجاست. من وسوسه شدم کتاب را تهیه کنم.
استیو پارکر، MD
PS: ANFSCD = و اکنون برای چیزی کاملاً متفاوت